Hlaupandi flugferð

Sælir allir fjær og nær.
Já við "litla" fjölskyldan erum nú stödd í vellystingum á Íslandi og er ekki laust við að það verði þörf fyrir vel úti látna fitugjöf í lok þessarar jólahátíðar. Ég hugsa að við höfum bætt á okkur svona um það bil tíu smjörlíkisstykkjum um þessi jól, sem verða að fá að fjúka við fyrsta tækifæri. En fyrir það er nú eftir tvö kappátskvöld, nefnilega gamlárskvöld (eða trúlofunarafmæli okkar hjóna sem flestir íbúar plánetu okkar eru svo góðir að fagna fagmannlega með tilheyrandi kampavínssulli og sprengjulátum) og svo nýárskvöld sem er víst fyrsta mistakakvöld nýja ársins.

Annars erum við búin að hafa það alveg einstaklega notalegt og gott hérna á LANDINU góða. Við fengum alveg dýrindis hvít jól og var splæst í snjóþotu og svo farnar óendanlega margar salibunur niður brekkuna hérna við hliðina á húsinu hjá mömmu og pabba. Ég er alls ekki viss um það hver skemmti sér best, sú elsta, sá í miðjunni eða sá yngsti (sá allra yngsti fékk bara að horfa á í þetta skiptið, hann fær að renna með á næsta ári). Snjórinn hefur verið hérna hjá okkur alveg þar til í dag (daginn fyrir gamlárs) en þá byrjaði að rigna.

En svo við segjum nú söguna í réttri röð og byrjum á ferðahlaupunum ógurlegu ;o)

20. desember klukkan 16:00 lögðum við af stað sem leið lá á flugvöllinn í Álaborg. Sú ferð gekk einstaklega vel og tókst okkur að tékka öll 82kg okkar inn (við máttum vera með 85kg og þurftum að fara fyrr um daginn í Salling til að kaupa okkur nýja tösku undir allan farangurinn). Jæja við tékkuðum okkur inn í góðum tíma og settumst svo og fengum okkur súkkulaði að drekka og eina litla köku til að hita upp fyrir jólaátið á Íslandi. Meðan við sátum makindalega og hámuðum góðgætið í okkur kom upp örlítil seinkunn á flugvélinni okkar, þetta voru nú bara 15 mínútur í seinkun svo við vorum ekkert að hafa áhyggjur af þessu og enduðum með að fara í gegnum öryggishliðið og setjast fyrir innan og horfa á flugvélarnar. Það var engin vél sem beið okkar þar inni og því settumst við niður og spjölluðum við mjög skemmtileg hjón frá Þýskalandi með tvö börn á sama aldri og okkar. Þessi hjón eru að fara að flytjast til Álaborgar og voru mjög spennt að hitta Íslendinga sem bjuggu þar fyrir og var mikið rætt og hlegið. Svo leið og beið og engin mætti flugvélin til að flytja okkur til Kaupmannahafnar. Loks mörgum tímum síðar komumst við þó í loftið í flugvél merktri Spánarflugi með spænsku flugteimi sem talaði enga dönsku og bjagaða ensku. Okkur tókst þó að lenda á Kastrupflugvelli, en á svo góðum tíma að þegar við vorum að bíða eftir töskunum okkar voru heilar 25 mínútur í að flugið okkar til Íslands og við áttum eftir að fá töskurnar okkar 5, fara með strætó frá terminal 1 til terminal 3, tékka okkur inn og komast í gegnum security athugunina. Þegar töskurnar loks komu var strætóinn farinn og við þurftum að bíða eftir næsta vagni. Okkur tókst að komast inn í terminal 3 og hlupum eins hratt og við gátum með 2 börn og 5 töskur frá strætó og inn í terminal 3 sem var pakkfullt af fólki og að sjálfsögðu með rosalegri röð í tékkið. Svo ég tróð mér framfyrir og í saga class hjá SAS og fékk þar loks tékkinn fyrir okkur 10mínútum fyrir flug. Allar töskurnar á priority og beint út í vél og við hlupum með sitthvort barnið í fanginu sem fætur toguðu í öryggishliðið, biðum þar í röð afþví gaurinn var í fýlu og sagði að enn væru 10mín í flug og ekki komið að fluginu. Komumst loks í gegnum öryggishliðið c.a. mínútu fyrir flug og hlupum í gegnum bygginguna. Komið á skiltið, gate closed, og við hlaupandi út í vél. Ég varð að láta Jóhann fá Guðmund þar sem það var að líða yfir mig af hungri og hlaupaálagi (ein ekki alveg í nógu góðu formi). En okkur rétt tókst að ná í skottið á flugfreyjunum og öskra að ekki mætti loka vélinni því við værum að koma. Fengum meira að segja að fara um borð í vélina og vorum síðust að setjast (skemmtilega sveitt og vel lyktandi eftir öll hlaupin). Allavega við komumst um borð og loks þegar við vorum öll sest sagði stóri duglegi strákurinn okkar: "mamma, núna erum við ekki sein meira".

Skemmtilega ferðin endaði nú ekki þarna, þó við kæmumst öll klaklaust til Íslands. Því þegar við loksins komumst út úr flugvélinni og að töskufæribandinu, þá voru bara 2 töskur og enginn barnabílstóll. Við biðum og biðum og ekki kom meira af farangrinum okkar. Svo uppúr miðnætti að íslenskum tíma (semsagt eftir klukkan 1 að okkar líkamstíma) þá stóðum við og vorum að búa til skýrslu vegna þess farangurs sem vantaði. Svo keyrðum við löturhægt til Hafnarfjarðar þar sem ég varð að sitja undir Guðmundi Magnúsi vegna bílstólaleysis. Við fengum þó að vita að það ætti önnur vél að koma seint um nóttina og líklega væri farangurinn okkar í henni. Ein af töskunum sem vantaði var fatataskan okkar og önnur var taskan með jólagjöfinni hans Gunnars Mána, restin var svo dótarí og jólagjafir fyrir aðra fjölskyldumeðlimi. En við semsagt komumst heim til mömmu og pabba og ég setti fötin mín í þvott, því þau voru vægast sagt illa lyktandi af hlaupunum á vellinum. Svo daginn eftir var ég fatalaus og spígsporaði um allt á náttsloppnum hennar mömmu. Þegar komið var framyfir hádegi gat ég ekki meir og fór í eldgamla pilsdragt af mömmu sem ég passaði í. Við þurftum nefnilega að fara út í snúninga til að versla fyrir skírnina. Það heppnaðist og loksins í eftirmiðdaginn kom allur farangurinn nema ein taska, loks kom þó barnabílstóllinn. En þessi eina taska sem ekki kom innihélt jólagjöfina hans Gunnars Mána. Við hringdum daglega útaf töskunni og loks á Þorláksmessukvöld var hringt í okkur frá Kastrup og okkur tilkynnt að þar væri ein taska merkt okkur. Við gáfum að sjálfsögðu upp skýrslunúmerið okkar og fengum við að vita að líklega hefði konan í SAS sagaklass dótinu gleymt að setja hvíta strimilinn á töskuna og hún því aldrei komist í flug. En sem betur fer voru 2 flug eftir seint um kvöldið og um nóttina svo laust fyrir hádegi á aðfangadag kom jólagjöf barnsins okkar í hús, svo hann gat nú fengið eitthvað frá mömmu og pabba undan jólatrénu ;o)

Allavega þá er ferðin búin að vera alveg frábær. Jólin voru full af pakkagleði og við fórum í kirkju og nutum okkar í botn í snjónum. Annar í jólum fór í skírn sem var alveg einstaklega vel heppnuð og gaman að sjá alla sem mættu í veisluna. Og svo nú líður senn að lokum þessa skemmtilega og virðburðaríka árs 2007. Það verður gaman að vita hvaða ævintýr árið 2008 ber í skauti sér.

Bless kex og ekkert hlaupastress

Það ætti bara að skila ykkur

Já, ég er nú bara sár út í ykkur Íslendinga á Íslandi í dag.
Neðangreind frétt, tekin frá mbl.is, var víst í öllum fjölmiðlum heima í gær og það var ekki einn einasti maður sem hringdi í mig. En fyrir ykkur sem hafa gúbbífiskaminni þá heitir doktorsverkefnið mitt: "Comprehensive use of High Voltage AC cables in the Transmission Systems", eða "Umtalsverð notkun á riðstraums háspennustrengjum í raforku flutningskerfinu".
Svo nú er ég bara farin í fýlu :o)

Vilja móta stefnu um raflínur í jörð

Þingmenn, sem sitja í iðnaðarnefnd Alþingis, hafa lagt fram þingsályktunartillögu um að skipuð verði nefnd til að móta stefnu um hvernig leggja megi á næstu árum og áratugum raflínur í jörð sem nú eru ofan jarðar.
Í greinargerð með tillögunni segir, að á undanförnum árum hafi orkuframleiðsla á Íslandi aukist mjög og jafnframt gagnrýni á neikvæð umhverfisáhrif hennar. Umtalsverður hluti þeirra áhrifa sé sjónmengun af völdum háspennulína og hafi sú krafa orðið háværari að jarðstrengir séu nýttir í stað loftlína.
Jarðstrengir hafa m.a. þann kost umfram háspennulínur að vera óháðir veðurþáttum, svo sem ísingu, saltmengun og vindi. Slíkir þættir séu algengustu orsakir rafmagnsleysis og rafmagnstruflana. Því sé lagning jarðstrengja mikilvægt hagsmunamál dreifbýlisins. Þó verði að hafa í huga að viðgerðir jarðstrengja séu bæði dýrari og tímafrekari en á loftlínum.

Doktorskeila

Skrapp í keilu með doktorsnemunum á Energi (samansafn af nokkurm sérhæfingum, Face, Power electronics, Mechanics og High Voltage sem er mitt fag). Eins og sjá má er ekki mikið um kvennnemendur í doktorsnáminu.

Strákarnir tóku sig hinsvegar vel út á keilubrautinni. Mér tókst með undraverðum hætti að vera ekki alveg neðst í bæði skiptin, svo ég var bara nokkuð sátt.

Er ekki samt einhver þarna úti sem langar með mér í keilu við tækifæri? Það er rosalega gaman og ég er mjög góður andstæðingur, get garanterað að þú farir með vinninginn ;o)

Komin heim

Jæja þá er maður kominn aftur heim til Danaveldisins. Það var alveg geggjað að komast aðeins heim til Íslands og hitta nánustu vini og ættingja. Allir snérust í kringum okkur og sáu um drengina svo mér leið næstum eins og prinsessu (svona þegar ég var ekki að vinna). Annars var ég mikið á flakki með nemendurna og var í fullri vinnu með þeim alveg mánudag til fimmtudag og sat svo og skrifaði í mínu verkefni á föstudeginum.

Það var nú ósköp gott að koma aftur út til hans Jóa og knúsa hann dálítið, en ég hlakka samt ofsalega mikið til að fara aftur til Íslands. En næst förum við öll saman.....og það bara eftir 17 daga. GVÖÐ hvað ég hlakka til. Enda verð ég nú að segja að eftir þessa Íslandsför er mig farið að langa ansi mikið til að setjast að á landinu fagra......eeeeeeen það verður víst að bíða betri tíma.

Þar sem við lentum mjög seint á sunnudagskvöldið og vorum ekki komin í rúmið fyrr en rúmlega 2 um nóttina, fékk hann Máni minn að sofa út og vera í fríi heima í gær. Við mæðgin tókum okkur til og bökuðum jólasmákökur og settum upp næstum allt jólaskrautið okkar. Það er sumsé búið að setja seríur í flesta glugga og allt smádótið er komið upp, hingað og þangað um húsið, svo nú er orðið alveg afskaplega jólalegt hjá okkur :o)
Þar að auki ákvað ég að breyta til í stofunni því ég hef aldrei verið alveg nógu ánægð, svo ég snéri stofunni allri við og nú er ég mun sáttari. Þetta er miklu meira kósí eins og það er núna og mér líður betur að sitja kjurr þar inni með fæturna upp í loftið ;o)

Jæja, nú er víst best að koma sér í lærdóminn. Nóg eftir enn.
Jólafílingskveðjur frá Blákelduvegi

Í raforkugleði á Íslandi

Gamla stjórnkerfið í Búrfelli

Hellisheiðavirkjun

Peningagjá á Þingvöllum

Þingvallakirkja

Horft yfir Þingvallavatn

Jens og Dianna, nemendurnir mínir, við risa jeppann

Búin að kaupa jólakjólinn

Yes, við Jói og Mummi skelltum okkur í búðarráp á föstudagseftirmiðdag. Keypti mér jólakjólinn (hef ekki keypt mér fínann kjól sem ekki er óléttukjóll í ár og öld). Rosa gaman að festa kaup á fínum sparikjól :o) Fór svo í gærmorgun og keypti fyrstu skartgripina fyrir tryggingapeningana sem við fengum útaf innbrotinu. Svo nú er ég að byrja að safna í nýtt skartgripasafn. Þetta skiptið keypti ég mér silfurhálsmen, armband og eyrnalokka í stíl. Allt í stíl við nýja kjólinn ;o)

Fórum svo í frábæra afmælisveislu til Ragga vinar okkar í nágrannabæjarfélagi. Hittum fullt af skemmtilegu fólki og borðuðum YFIR okkur af frábærum kökum. Takk fyrir okkur :o)

Svo breyttist nú gamanið því kvefið mitt og smá hálsbólga breyttist fljótt eftir að við komum heim og ég gat ekki sofnað. Þegar ég var búin með leyfilegan sólarhringsskammt af hálsmixtúru á ca. 6 tímum ákvað ég að fara á læknavaktina (klukkan 2 í nótt). Og viti menn, ekki skrýtið að hálsmixtúran virkaði ekki, ég er komin með streptókokka og fékk sýklalyf. Svo núna fer þetta veikindastand vonandi að lagast.

Skemmtilegu fréttirnar eru þó þær, að í dag eru bara 6 dagar í Íslandsför mína með drengina.

Batnandi kveðjur frá Álaborg

Loksins má ég segja

ÚFFFFF þetta hefur verið erfið þögn, en loks er dagurinn kominn og við megum kjafta :o)

Hann Maggi mágur minn er búinn að gifta sig og gerði það með pompi og pragt í sumar úti á Filipseyjum. Hann giftist alveg frábærri stelpu sem heitir Charo. Þau eru búin að vera vinir í nokkur ár og tóku stóra skrefið í sumar. Nú er frúin loks komin heim til Íslands og búin að hitta nánustu fjölskyldu (svona fyrir utan okkur Jóa).

Knús og kossar til ykkar elsku Maggi og Charo og velkomin heim til besta landsins

Mikið fjör mikið gaman

Úff það er svo mikið að gera að það hálfa væri nóg. Ekki að það sé ekki ágætt að hafa eitthvað fyrir stafni, ........en.......ég væri alveg til í smá pústrúm, í svona hálftíma eða svo.

Ég var nú svo heppin að fá hann Samma stóra bró í smá heimsókn um daginn. Já hann gerði sér lítið fyrir og kom í köku og kaffi hingað til Álaborgar og flaug svo aftur 3 tímum síðar. En um kvöldið mættum við á foreldrakvöld í leikskólanum þar sem ég var valin í stjórn foreldrafélagsins. Svo núna er ég víst orðin alvöru mamma og farin að reyna að stjórna á fleiri stöðum en í skólanum og á heimilinu ;o)

Á laugardag ákváðum við svo að skella okkur í örstutta bílferð og keyrðum litla sexhundruð kílómetra á einum degi........ójá 600. Við skelltum okkur nefnilega í brúðkaup danskra vina okkar niðri í Aagerskov sem er rétt við Þýskaland. Upphaflega ætluðum við nú bara að fara tvö hjónin í veisluna, en þar sem sá litli algerlega neitar að taka pela endaði með að við tókum hann með okkur og aumingjans Gunnar Máni var skilinn einn eftir heima í pössun hjá henni Boggu.

Bjarne og Karina komin í hnapphelduna

Í gær fór ég svo í frábæra afmælisveislu til hennar Dýrleifar þar sem við fengum þvílíka dýrindis þrírétta máltíð. Alveg geggjað og ekkert smá góður matur. Heimagrafinn laks, heimaslátrað lamb og eplakaka úr heimaræktuðum eplum.........gott að eiga duglega húsmóður að vin :o)

Unnur, Edda, Aldís, Dóra, Erna, Erla og Dýrleif. Ríkey og Fríða komumst því miður ekki.

Næsta stóra mál á dagskrá er vinnuferð til Íslands. Eftir rétt rúmar 2 vikur fer ég til Íslands á vegum skólans og verð þar í 8 daga. Ég ákvað að taka drengina með mér og setja þá í pössun hjá ömmunum og afanum á meðan ég verð í vinnunni. Svo húsbóndinn verður skilinn aleinn eftir heima hérna á Blákelduveginum.

Ég mun nú eyða 90% af ferðinni núna í vinnuferðir og heimsóknir í virkjanir og fyrirtæki, en 18 dögum eftir að ég kem aftur til Danmerkur mun ég fara í FRÍ......aftur til Íslands :o)

Frábært hrekkjavökukvöld

Takk stúlkur fyrir æðislegt hrekkjavökukvöld. Það var alveg geggjað gaman og frábært hvað allar voru flottar í búningunum sínum. Dýrleif þú varst geggjað skrímsli ;o)

Ég mætti á svæðið sem vampýra

Skipulagsnefndin - Olga, ég og Hanna

Vampýrur saman, ég og Ríkey

Nornaþing

Dýrleif búningavinningshafi

Flottur mömmuhópur

Búið að fjárfesta í miða

Já loksins erum við búin að kaupa miða heim um jólin. Þetta var alltof dýrt en ég hugsa að það verði vel þess virði. Komumst heim í jólasteikina og flugeldana og hittum vini og vandamenn auk þess sem litli prinsinn verður skráður í samfélag hinna trúuðu.

Annars vorum við með mömmó hérna hjá okkur í gær og í kvöld ætla ég að skreppa út í smá partí sem ég, Hanna og Olga erum að skipuleggja. Það verður Halloween partí með búningum og látum og er orðin frábær stemning fyrir skemmtunina. Búið að bjóða mér í mat og fyrirpartí og allt saman, svo heilmikil spenna fyrir því að skreppa aðeins út og skilja strákana þrjá eftir í pelaviðræðum (gaman að sjá hvernig það gengur).
Set inn myndir frá hrekkjavökuballi um helgina.

Lestarmyndirnar komnar

Loksins virkaði bloggforritið. Set inn myndir af lestinni minni sem ég sagði frá í síðasta bloggi. Ég bakaði tvær skúffukökur á miðvikudegi og setti í frystinn, á föstudegi skar ég skúffukökurnar niður og setti saman með vanillukremi á milli og svo vanillukremi ofaná og loks á laugardegi eyddi ég 4 klukkutímum í að setja litað krem yfir allt saman og ganga endanlega frá listaverkinu.

Nú ætla ég líka ekki að baka svona köku fyrr en í júlí á næsta ári ;o)

Daginn daginn daginn

Ég veit ég veit ég veit,
langt síðan síðast.....við erum samt öll á lífi.

Það má alveg segja að það hafi verið alveg nóg að gera hjá okkur síðan í lok september.
Í byrjun mánaðarins fór Jóhann í djammferðalag með skólanum og var ég því ein heima með pjakkana í 3 daga. Það gekk nú alveg rosalega vel, en tók pínu á þar sem á nákvæmlega sama tíma hann Máni minn var í aðlögun á leikskólanum og var bara til hádegis þessa fáu daga, svo það var nóg að gera hjá mömmunni. Mér tókst svo ofaní þetta að næla mér í flensu og var veik síðari tvo dagana og loksins þegar bóndinn kom aftur heim var ég komin með ríflega 39 stiga hita og var því vægast sagt glöð að fá hann heim. Hann dreif drengina út í bíl í tveggja tíma bíltúr svo ég gat sofið og hvílt mig aðeins og reynt að ná hitanum úr mér. Mér tókst þó að vera rúmliggjandi í rétt rúma viku og missti röddina í tvær vikur. Það varð svo skemmtilega slæmt að þegar ég hringdi í einn íslenskan vin minn hérna í Álaborg skildist ég svo illa að hann byrjaði að tala dönsku við mig (gerði ráð fyrir að ég væri dani þar sem hann skildi ekki hvað sagt var) ;o)

Jæja við höfum nú brallað ýmislegt annað síðustu vikurnar. Fórum í grillpartí til Dýrleifar og Hauks og föttuðum 2 vikum síðar að við höfðum átt ELLEFU ára afmæli það kvöldið. Já við erum víst búin að vera saman núna í rúm ellefu ár (GVÖÐ hvað við vorum mikil börn). Síðan er ég alltaf á fullu í skólanum og er farin að mæta ansi oft í viku með Mumma minn í skólann. Kenni og funda með fólki með hann hangandi framan á mér og það gengur bara vonum framar.
Svo er ég búin að vera í fríi í heila VIKU. Æðislegt að vera í fríi og ég hef EKKERT lært þessa heilu viku sem er mjög ólíkt mér og alveg frábær lífsreynsla :o)
Héldum 3 ára afmælisveislu fyrir pjakkinn okkar og maður var settur í bökunarbúðir þar sem prinsinn vildi fá lestarköku. Svo ég varð að gjöra svo vel og baka eitt stykki lest. Gekk prýðilega og drengurinn var ánægður sem var það allra mikilvægasta. (Ekki hægt að setja inn myndir hjá blogspot núna svo set inn mynd af lestinni seinna).

Núna er ég svo að halda mömmó á fimmtudaginn og að skipuleggja halloweenpartí fyrir næstu helgi, svo brjálað að gera á bænum.

Erum ekki búin að fá greitt frá tryggingunum en karlinn frá þeim er væntanlegur á næstunni og fáum vonandi allt frágengið eftir það svo við getum farið út og verslað okkur allavega myndavél og kannski einn skartgrip eða tvo.

Læt þetta duga í bili,
seeyalateraligater

Óþverrafólk

Já því miður er til alltof mikið af óþverrafólki í þessum annars ágæta heimi.

Dagurinn í gær var ósköp venjulegur og skemmtilegur dagur að mörgu leiti. Það óvanalega var að ég var með bílinn þar sem við Mummi vorum á leið í mömmó til Fríðu sem býr í litlum bæ hérna rétt fyrir sunnan Álaborg, annars er Jói venjulega akandi og ég labbandi með vagninn. En þennan daginn fórum við í mömmó og skemmtum okkur konunglega. Það var myndatökudagur í mömmó svo ég var með myndavélina mína með og tókst að klára rafhlöðuna í öllu myndavélastússinu. Svo þegar ég kom heim tók ég rafhlöðuna úr vélinni og skellti í hleðslu. Svo fór ég að gefa litla prinsinum mjólk í mallann sinn og Máni minn var að leika sér á meðan. Við vorum heima að dúlla okkur þrjú saman alveg til klukkan 17:00 þegar við fórum af stað til að sækja heimilisföðurinn. Rétt rúmum klukkutíma síðar runnum við öll fjölskyldan í hlað og ætluðum okkur að setjast niður við rólega og skemmtilega kvöldmáltíð. En það var nú ekki svo einfalt. Við komum heim, í okkar eina traustasta athvarf, að opnu húsi. Það voru einhverjir óþokkar búnir að spenna upp glugga í gestaherberginu og brjótast inn í okkar hús, okkar athvarf.

Ég get ekki einu sinni líst því hversu óþægileg tilfinning það er, að vita af einhverjum gaurum inni hjá þér og búnir að fara í gegnum dótið þitt. Það var búið að opna alla skápa og skúffur og fara í gegnum öll fötin okkar, meira að segja nærföt og sængurföt. Það var meira að segja búið að fara í gegnum rúmið okkar. Þessir óprútnu gaurar höfðu á brott með sér að minsta kosti 2 fartölvur frá okkur, digital myndavélina okkar (með kortinu með myndunum frá mömmuklúbbnum), vídeókameruna okkar, sparibaukana hans Gunnars Mána og ALLA skartgripina okkar. Já þeir tóku meðal annars fermingarhringana mína, hálsfestina sem Jói keypti handa mér í siglingunni á Karabíska hafinu og ég var með í brúðkaupinu okkar, morgungjöf Jóa frá mér sem var gamaldags gullúr með keðju áletrað með nöfnunum okkar og brúðkaupsdagsetningu, ásamt miklu fleiri tilfinningalegra skartgripa sem verður aldrei bætt.

Ég hringdi í tryggingafélagið í morgun og komst að því að við erum sem betur fer að fullu tryggð og þurfum bara að fylla út eyðublað með öllu því sem vantar og hefur verið tekið.

Svo nú erum við skíthrædd og þorum ekki að skilja húsið eftir autt ef þeir skildu koma aftur til að sækja það sem þeir náðu ekki að hafa með sér á brott. Sperrur verða settar á alla glugga í dag ásamt öryggiskerfi.

Set inn stolna mynd frá Dóru, þar sem ég á engar myndir frá mömmó.

Kveðja frá Unni Stellu varnarlausu

Frá vinstri: Eiríkur, Helen María, Halldór, Emelía, Katla María, Baldvin Már, Rafn Kristinn, Reynir Þór og Guðmundur Magnús

Á döfinni

Á þriðjudag fengum við mæðginin frábæra heimsókn frá Fríðu vinkonu og co. Fríða kom færandi hendi með teygjuviklu til að lána okkur Mumma, svo nú er drengurinn vel geymdur alla daga framan á smjörlíkismaga mömmunnar. Hulda (sem er 2 ára) og Gunnar Máni skemmtu sér konunglega og fundu uppá skemmtilegum skápaleik, þar sem mörgum sinnum þann daginn krónprinsinn á heimilinu bæði var inni í skápnum og kom útúr skápnum....hmmmmmm.....erfitt að ákveða sig. Á meðan slefuðu Reynir og Mummi í kór og mamman reyndi fyrir sér í kaffigerð handa gestinum.....þarf að fara á kaffigerðarnámskeið. Annars var Gunnar Máni svo ánægður með hana Huldu sína að hún Á að koma í afmælið hans.....ásamt nokkrum fleirum, prinsinn er farinn að semja gestalista.

Á miðvikudagsmorgun fór hele familien í leiðangur á Børnehaven Venøsundvej. Það var ofsalega gaman að sjá staðinn og spjalla við fóstrurnar. Leikskólinn er með alveg RISA stórum garði sem býður upp á allskonar möguleika, skógarferðir og fleira. Stóri prinsinn er orðinn mjög spenntur fyrir leikskólastarti. Eftir skoðunarferðina stungu mamman og Mumminn af í mömmó og nutu eftirmiðdagsins í góðum félagsskap og hámuðu í sig veisluföng og brjóstamjólk.

Þvottavélin kom loks á miðvikudag og er búið að útjaska henni, svo nú fær þvottavélin frí þar til hættir að rigna aftur (hvenær ætli verði fjárfest í þurrkara líka?).

Næsti dagur þar á eftir, fimmtudagurinn var draumadagur í lífi fjölskyldunnar á Blåkildevej 34. Þann dag renndi STÓR sendiferðabíll í hlað með NÝJA RÚMIÐ OKKAR (hvar fæ ég 210x210 teygjulök? Búin að leita allsstaðar og finn stærst 180x200). Síðan þá hefur varla verið staðið upp úr rúminu. Rúmið er formlega orðið að svefnstað, sófa, leiksvæði, mjólkurgjafarstað. Vantar bara uppá klósettið, en það er í smíðum hugarheima heimilisföðursins.
Bakið er batnað, svo nú er engin afsökun lengur, strangt aðhald í hjólaferðum og kraftgöngum tekur við eftir helgi, úfffffff......púffff....eins gott að komast í gírinn og missa smjörlíkismagann og bjórvömbina fyrir skírn.

Föstudagurinn fór í skólalæti, þar sem mamman og Mumminn eyddu nánast öllum deginum í háskólanum. Mumminn svaf og drakk í sig doktorsþekkinguna á meðan mamman hélt fund með annarri af tveimur grúppunum sínum og lék sér í súpervæsór leik. Gekk voða vel og doktorsneminn hefur enn sem komið er getað svarað öllum spurningum og leiðbeint grúppunni.....spennandi að fylgjast með framhaldinu.

Laugardagurinn fór í leti, þar sem mamman á heimilinu sat föst í rúminu og reis ekki úr rekkju fyrr en klukkan fór að nálgast ÞRJÚ. Jesús hvað það er langt síðan sú gamla hefur verið svona sjálfselsk og bara legið í leti. Eftirmiðdagurinn fór svo í verslunarferð og veislumatargerð þar sem við fengum frábæra gesti í kvöldmat. Erna og Margeir komu ásamt Helen prinsessu og spiluðu foreldrarnir undir hvítvínsglösum og bjórþambi fram á rauða nótt, á meðan börnin sváfu sínu værasta. Doktorsnemanum tókst að standa undir nafni og leiddi Fimbulfambið og er ofsalega stolt af því ;o) Klár í remach any time. Fullorðna fólkið hámaði í sig þrírétta málsverð með sykurbombu í lokin, sem algerlega hefur passað upp á að mamman losni ekki við smörlíkismagann.

Sunnudagurinn hefur farið í vinnu, leik og spil. Pabbinn og krónprinsinn skelltu sér í sund og svömmluðu um Nørresundby í rigningunni, á meðan mamman og örverpið sátu heima og reyndu að lesa og henda saman einhverjum fyrirlestri í power point, afþví mamman er að fara að halda fyrirlestur niðri í Frederecia á þriðjudag......og er kominn með framsagnarmagafiðringinn í kjölfarið. Kvöldið mun svo fara í rafmagnsefnalíflesireiknifræði.....mikið fjör og mikið gaman.

Mamman fæst ekki framúr risarúminu

Íverustaður örverpisins er á smjörlíkismaga mömmunnar

Ummmmm......gott að borða

Humm.......einhverjir að tapa þarna? ;o)

Prinsessan vaknaði þegar verið var að leggja af stað heim

Slett úr klaufunum

Haldiði ekki bara að maður hafi skellt sér út í fyrsta skipti síðan drengurinn fæddist. Það var nú ekkert djamm á kellunni, heldur var bara skroppið í bíó með vinkonunum á föstudagskvöldið. Við fórum saman stelpurnar að sjá grínmyndina "Knocked up" og það var algert æði. Þetta var barasta fyrsta fríið síðan Mumminn minn fæddist og var ég því svona hálfsmeik við það að fara út, en samt ánægð með að skella mér. Þegar myndin var búin og ég á leiðinni heim var ég komin með nístandi verk í bæði brjóstin þar sem ég er vön að gefa drengnum mínu ofurmikið að drekka á kvöldin og brjóstin því orðin algerlega yfirfull. Þannig að þegar heim kom fékk sá stutti VEL að drekka og svo var bætt á mjólkina í frystinum.

Annars verð ég að segja að ég á bara einn sætasta og rómantískasta eiginmann sem til er. Allavega þegar ég var búin í bíó var fríkvöldið mitt sko ekki búið. Því þegar ég keyrði inn í innkeyrsluna á húsinu okkar tóku á móti mér kertaljós í luktunum við útidyrahurðina og þegar inn kom var húsið allt í kertaljósum. Alveg geggjað flott. En ekki nóg með það, því þegar búið var að fæða drenginn beið mín sjóðandi heitt froðubað með kertaljósum svo ég gat notið mín í vatninu. Algerlega geggjað og ég fór sko endurnærð í rúmið eftirá.

Hérna hjá okkur er búið að vera líf og fjör og í gær var hvorki meira né minna en 25 stiga hiti og skelltum við okkur því í lautarferð í skóg sem er rétt sunnan við Álaborg. Það var ofsalega gaman og við erum búin að ákveða að fara þarna aftur, enda skógurinn stór og við gátum rétt skoðað lítinn part af honum.

Annars varð óhuggulegur atburður hérna í gær þegar SAS vél frá Köben brotlenti á flugvellinum hérna í Áló. En við fljúgum yfirleitt með þessum SAS vélum til Köben þegar við komum til Íslands og ætlum einmitt að gera það nú í desember. Hérna má finna stutt fréttamyndband frá DR af slysinu.
Jæja farin að gera eitthvað af viti.

Yfir og út frá Áló

Konan orðin kaupóð

Já það má með sanni segja að ég sé orðin algerlega kaupóð. Ekki það að ég sé vön að versla mikið eða eyða miklu, en undanfarið hef ég sko ekki gert annað en að eyða peningum. T.d. verslaði ég eitt stykki hjónarúm fyrir hvorki meira né minna en 32þús danskar (geri aðrir betur). Þetta er reyndar rosalega flott rúm. Sér smíðað fyrir okkur (við fáum sitthvora dýnuna svo það henti hvoru fyrir sig) og með fjarstýringu og öllu. Og hvorki meira né minna en af stærðinni 210*210 (núverandi rúm er 150*190). Síðan verslaði ég nýjar mubblur í stofuna ásamt bæði skenk og skáp í eldhúsið (seldi reyndar stofuhúsgögnin af gamla staðnum). Svo í dag setti ég punktinn yfir i-ið og gerðist þvottavélaeigandi með meiru. Yes, húsfreyjan á heimilinu dró alla 3 drengina út í búð að kaupa eitt stykki MIELE 6kg 1600 snúninga þvottavél með nýrri tromlu sem fer betur með fötin. Svo nú verður ekkert gert nema þvegið og þvegið og þvegið ;o) Fengum þessa vél reyndar á kostatilboði, þar sem hún kostar rúm 140þús ISK á Íslandi, en við fengum hana hérna á 8195 dkk. Ástæðan fyrir að ég veit nákvæmlega hvað hún kostar á Landinu góða, er sú að mamma var að kaupa sér svona svipaða vél fyrir bara rétt um mánuði síðan.

Annað í fréttum er það að nú er ég orðin leiðbeinandi/vejleder/supervisor. Yes, átti reyndar upphaflega að fá grúppu sem var að hefja nám á 7. önn og samanstóð einungis af útlendingum og fá svona örlítið léttari verkefni þar sem þetta er fólk á intro og hefur aldrei unnið svona hópvinnuverkefni áður. En þegar allt kom til alls vantaði frekar leiðbeinanda á aðra grúppu, svo ég fékk hvorki meira né minna en að verða leiðbeinandi á LOKAVERKEFNI hjá tveim dönskum nemendum. Svo nú verð ég fram að jólum í því að leiðbeina krökkum sem eru að klára námið sitt í raforkuverkfræði ;o)

Anyways, ætla að fara að leggjast og glápa á imbann.
Yfir og út
Unnur Stella súpervæsór

Góði samverjinn

Í gær vorum við Jóhann svo heppin að hitta góða samverjann hérna í Álaborg.

Við vorum svo ægilegir nördar að takast að týna töskunni minni í gær. Í töskunni var gemsinn minn, digital vídeókameran okkar og veskið mitt með öllum kortunum og meðal annars sygesikring kortinu mínu, hans Mána míns og hans Mumma. Svo við vorum að vonum miður okkar yfir þessu. En sem betur fer er nú enn til gott fólk í heiminum, því um það bil á sama tíma og við föttum að taskan er horfin hringir mamma í gemsann hans Jóa alveg miður sín um að eitthvað hafi komið fyrir.
Það var nefnilega svo sniðugt, að einstaklega úrræðagóður og heiðarlegur Dani hafði fundið töskuna mína og datt það snilldarráð í hug að fara í gegnum símanúmerabókina í gemsanum mínum. Að sjálfsögðu eru nánast öll nöfn á íslensku og erfitt fyrir einhvern Dana að finna hvað hann geti notað. En það var eitt orð sem hann þekkti. Ég hef nefnilega símann hjá henni móður minni vistaðan undir nafninu "mamma". Þó svo mamma sé ekki notað í dönsku, þá nota nágrannaþjóðir Dana þetta orð og sum ungabörn segja mamma á barnamáli áður en þeim hefur tekist að segja mor og far. Svo maðurinn hringdi í númerið merkt mamma og sagði við konuna sem svaraði að hann væri með veski dóttur hennar og hefði fundið það úti á götu í Danmörku. Mamma hélt nú fyrst að þetta væri einhver fábjáni og skellti á aumyngjans manngreyið (hún var úti í Bónus að versla þegar þetta gerðist) en fannst þetta svo eitthvað skrítið og fór að hafa áhyggjur af því að eitthvað hefði komið fyrir. Svo hún móðir mín tók nú upp símann og hringdi aftur í manninn og fékk að heyra aftur á dönsku, að maðurinn hefði fundið veski dóttur hennar úti á götu í Danmörku. Eftir smá samræður og útskýringar tókst þeim að skilja að ég hefði týnt töskunni minni og maðurinn hefði fundið hana og þekkt orðið mamma og ákveðið að hringja í það. Svo mamma fékk heimasímann hans og hringdi svo í gemsann hans Jóhanns til að láta okkur vita.

Þannig að bara hálftíma síðar var ég komin með veskið aftur í hendurnar og búin að hitta þennan indæla mann sem var svo góður að passa upp á veskið mitt og koma því í réttar hendur.

Svo mottó dagsins er: "Vertu góði samverjinn, skilaðu því sem þú finnur og notaðu heilann til að hringja í mömmu gömlu"

Garðvinna

Já þessa dagana er ekkert í fréttum nema vinna í nýja húsinu ;o)

Við vorum í garðinum í allan dag og með okkar frábæru grænu fingrum og töktum tókst okkur með einhverjum herkjum og ótrúlegri heppni að lagfæra garðinn aðeins. Við stefnum reyndar á mun meiri vinnu og ætlum hægt og bítandi að umbreyta garðinum. En dagurinn fór í að rífa upp nokkur tré með rótum, moka meðfram húsinu (þar ætlum við að setja svona litla gráa steina), hreinsa beð, setja niður snúrustaur, helluleggja, slá, raka og þrífa. Við nutum góðrar aðstoðar drengjanna okkar sem gerði verkið mun auðveldara og skemmtilegra ;o)

Annars erum við endanlega búin að ákveða íslandsför og skírn. Stefnt er á ferð heim um jólin og skírn á annan í jólum. Nú er bara að ná í prestinn okkar og sjá hvort hann geti lagt blessun sína yfir litla prinsinn þann dag.

Búið er að bjóða okkur hjónakornunum í danskt brúðkaup þann 3. nóvember næstkomandi og erum við búin að semja við Írisi um að líta eftir litla prinsinum og erum að vonast til að hún Bogga elskan okkar geti litið eftir þeim eldri, en hún er í mjög miklu uppáhaldi hjá honum og þá sérstaklega eftir að hún hringdi og bauð honum með sér í dýragarðinn um síðustu helgi. Það var algjör draumur og skemmtu þau sér konunglega. Allavega talar drengurinn enn um þessa ferð með henni Bonku sinni (eins og hann kallar hana).

Til að undirbúa bíóferð okkar í október og skemmtiferð í brúðkaup í nóvember leigði ég mér eitt stykki pumpu og núna sit ég öll kvöld í ruggustólnum tengd við rafmagnspumpu sem pumpar í takt við ruggið mitt ;o)

Jæja farin að horfa á imbann og tengja mig við mjaltavélina.

Komin tími á fréttir

Jæja nú erum við loksins flutt og erum langt komin með að koma okkur fyrir. Ég var víst allavega búin að lofa einhverjum fyrir/eftir myndum af herlegheitunum. Svo viðbúin, hérna koma örfáar myndir af afrekinu. Fleiri myndir er hægt að sjá inni á heimasíðu prinsanna.
Annars er lítið annað en vinna í fréttum. Ég eyði deginum í skrif og lestur og kvöldunum í heimilisstand. Jóhann var að ljúka efnafræðikúrsinum sínum í dag með glans og dúxaði með 10, svo nú er hann kominn í vikufrí þartil verkfræðin byrjar.
Njótið myndanna og hlakka til að fá ykkur í heimsókn hvert af öðru,
yfir og út

Eldhús fyrir

Eldhús eftir

Alrými fyrir

Alrými eftir

Stofa fyrir

Stofa eftir

Meiri stofa fyrir

Meiri stofa eftir

Framkvæmdir dag og nótt

Jæja, þessa dagana er brjálað að gera í framkvæmdum hjá okkur. Við erum búin að fá húsið okkar afhent og erum að vinna í að setja það í íbúðarhæft stand (að okkar mati). Jóhann er búinn að smíða eitt stykki grindverk (rosalega flott) og svo er hann byrjaður að sparsla og grunna veggi. Ég er búin að gróðursetja slatta af sumarblómum og er að vinna í að hreinsa garðinn og gera hann fínan. Svo erum við í heilmiklum baðherbergisframkvæmdum og er búið að henda út baðkarinu og grindinni undan því ásamt vaskinum og fleira drasli. Við keyptum okkur nýjan vask með skáp, tvö ný blöndunartæki og RISA sturtuhaus með tveimur strutubrúsum. Svo erum við að fara að ráðast í að taka gólfið þar inni í gegn. Það er búið að þrífa ljóta veggi og svo erum við búin að finna okkur nýja skápa í svefnherbergið, eldhúsið og á ganginn. Við ætlum síðan að opna eldhúsið aðeins betur og breyta. Svo það verður yfirdrifi nóg að gera hjá okkur næstu dagana í þessum breytingamálum ;o)

Lofa að setja inn fyrir/eftir myndir af herlegheitunum.
Bestu kveðjur frá framkvæmdaglaða fólkinu í Álaborg.

Lífið heldur áfram :o)

Jæja nú eru fyrstu tvær vikur Guðmundar (Mumma) litla yfirstaðnar. Hann er eins og algert ljós og gerir ekkert annað en að drekka og sofa og fitna og stækka. Síðustu vikurnar fyrir fæðingu og fyrstu vikuna hans Guðmundar vorum við svo heppin að hafa mömmu og pabba til að snúast í kringum okkur og sjá um okkur og stóra strákinn á meðan foreldrarnir voru að stússast í barneignum. Pabbi keyrði okkur á spítalann sem var alveg frábært því það er ekki mikið um bílastæði niðri í miðbæ. Svo ef við hefðum keyrt sjálf þá hefði Jóhann þurft að hlaupa út á 3 klst fresti til að breyta klukkunni í bílnum. Síðan þegar ég var loks útskrifuð og við komumst á hótelið (það er svona eins og 10 stjörnu hreyður) þá voru mamma og pabbi bara heima hjá okkur með stóra prinsinn svo við gætum verið í ró og næði á hótelinu fyrstu dagana.

Síðan þegar mamma og pabbi fóru fengum við tengdó í heimsókn, sem hefur séð um okkur síðan og hjálpað okkur með pössun og passað upp á að við hvílum okkur nóg. Enda hefur verið í nógu að snúast hjá okkur þar sem við erum búin að fá nýtt hús og erum að ganga frá pappírsvinnu og frágangi á íbúðinni okkar. Nýja húsið fáum við afhent 1. ágúst (eftir bara 10 daga) en við ætlum að nýta allan ágústmánuð í að ganga frá húsinu, mála og gera garðinn flottan og svona og svo flytja bara í rólegheitum í lok mánaðarins. Annars er þetta einbýlishús, 125,9 fm, með 4 svefnherbergjum, baðkari á baðinu (eitt af stærstu tilhlökkunarefnunum), ofsalega stórum garði og bílskýli.

Jæja best að fara að sinna pjökkunum.

Fyrsti glugginn er barnaherbergi nr. 2, svo baðið, eldhúsið, eldhúskrókurinn, útidyrahurðin, gestaklósettið, stofan og síðast gestaherbergið (sést ekki)

Lengst í burtu er svefnherbergið, barnaherbergi nr. 1, barnaherbergi nr. 2, baðherbergið og svo eldhúsið. Það er mikil vinna í gangi núna því það þarf að taka garðinn í gegn (var í algerri órækt) og svo er búið að rífa af gólfum og pússa parketið, rífa grindverk og setja ný, laga dyrakarma og fleira og fleira og fleira.

Guðmundur Magnús fæddur 07.07.07

Ekkert að gerast

Takk kærlega fyrir allar kveðjurnar og hamingjuóskirnar, gaman að vita að það er einhver sem nennir að lesa og fylgjast með öllu bullinu í mér :o)

Annars er ég farin að fá allmargar fyrirspurnir og spurningar, en NEI, ég er enn jafn þykk ef ekki bara feitari en áður. Ekkert barn komið, enda ennþá 3 vikur í settan dag. Ástæðan fyrir netleysi mínu og fjarlægð frá MSN er bara of góð útskriftargjöf frá kallinum, löngu tímabær afslöppun og alltof gott sjónvarpsefni á formi DVD frá njósnaranum á móti. Ég á nefnilega svo góðan mann, sem gaf mér eitt stykki 26" flatskjá fyrir svefnherbergið, eitt stykki nágranna sem voru svo elskuleg að lána mér 6 SERÍUR af Carrie og félögum í Sex&theCity og svo er ég eitt stykki svo mikill letingi að ég hef nánast bara legið uppi í rúmi og glápt á imbann síðan ég kláraði ;o)

Annars erum við heldur ekkert að flýta okkur, þvoði reyndar barnafötin í gær og svo keyptum við barnavagn af því það var útsala í Baby Sam og við þorðum ekki að bíða ef vagninn sem okkur langaði í skyldi seljast upp eða útsalan hætta. En ekkert annað búið að plana fyrir komu barnsins. Við vonumst til að geta lofað prinsinum okkar að vera með í undirbúningnum svo við ætlum að bíða með rúmið og allt dótið (sem er uppi á háalofti) þar til hann er kominn svo hann geti verið með í að sjóða duddur, setja saman barnarúm og hengja upp óróa. En ég get nú sagt ykkur að það eru BARA 3 langir dagar í að ég fæ að knúsa drenginn minn aftur, ohhhhh......my......gooooood......hvað ég hlakka til.

Jæja ég er að hugsa um að hætta leti í bili og skjótast til að sækja karlinn í skólann (hann er í lokaprófinu á morgun). En hann var bíllaus í dag þar sem njósnararnir okkar á móti eiga stóran dag á morgun og heimilisfaðiririnn þar á bæ var með glaðning handa konunni, sem flytja þurfti í bíl án þess að eiginkonan kæmist að nokkru ;o)
(híhíhí alltaf gaman að vera með í pínu plotti)

See ya later aligater

Loksins búin

Jæja þá er maður loksins búin með sjálft Mastersverkefnið og lokavörnina :o)

Þetta tókst alveg bara bærilega. Allavega er ég enn á lífi og jafn þykk og feit sem áður (ekkert barn komið). Ég fékk lokaeinkunnina 11, sem svarar til 9,5-10 heima, svo ég er bara ágætlega sátt alveg.
Er samt langmest sátt við að vera loksins búin og geta farið að slappa af.

Við fengum bara fína gagnrýni og getum nú svosem ekki kvartað. Kennarinn okkar sagði að þetta væri besta ritgerð og besta verkefni sem hann hefði nokkurntíman lesið og séð og svo var lesin upp yfirlýsing sem kennari og sencor höfðu skrifað í sameiningu og á að birta í deildinni varðandi verkefnið og eitthvað þessháttar, allavega sátum við eins og fábjánar og gátum ekki annað en brosað. Þeir sögðu meðal annars að mesta syndin væri að ritgerðin væri leynileg (vegna gagna frá fyrirtækinu sem það er unnið fyrir) og ekki mætti birta hana því hún væri svo góð. Og svo er búið að bjóða okkur að skrifa 2 greinar fyrir IEEE upp úr verkefninu sem við byrjum að huga að eftir sumarfrí.

EN fyrst er að halda frí, enda hefur þessi önn einkennst af ansi mikilli vinnu og miklu erfiði svo komin tími til að setjast aðeins niður, draga djúpt andann og fara að hlýða læknum og hjúkrunarfólki og slaka örlítið á.

Svo nú segi ég góðir hálsar, gleðileg jól, gleðilega páska og gott sumar.

Yfir og út í bili frá
frú Master Of Science Engineer in Electrical Power Systems and High Voltage Technology

17. júní 2007

Gleðilega þjóðhátíð :o)

Sumarferð á Skagen

Sól og sumar í fríinu okkar. Við Jóhann skruppum í bæinn í gær með njósnurunum á móti, nutum þess öll saman að vera úti að borða og barnlaus í hitanum og sólinni ;o)

Fór í GEGGJAÐA sumarferð í dag með krökkunum úr skólanum. Fórum á Skagen alveg eins og í fyrra. Vel yfir 30stiga hiti, sól og svömmlað dulítið mikið í sjónum. Alveg ólísanlega gaman og hlítt og gott (enda er ég ekkert nema brunarústir á öxlunum).

Frá vinstri: Bjarne, Per, Louise, Kim, Uffe og Thomas

Morgunmatur á leið til Skagen

Komin á ströndina á Skagen, aðeins slappað af

Sandkrikket spila, Uffe og Thomas að skemma hvor fyrir öðrum

Feita ólétta konan komin í sjóinn með Louise

Kim og Uffe fengust loksins út í sjóinn að spila frispí með okkur stúlkunum

Uffe og Louise fundu upp nýjan neðansjávarkrokket......með trékúlum ;o)

Fórum og skoðuðum kirkju, þar sem bara turnin stendur uppi. Restin af kirkjunni er undir sandinum sem við stöndum á.

Frá vinstri: Ólétta Unnur, Kim, Louise, Bjarne, Uffe og Thomas

Komin í dönsku Sahara

Mjög undarlegt að standa í sandauðn og horfa á gróðurinn í kring (sandurinn er í c.a. 15km radíus)

Uffe bregður á leik og rúllar sér niður

Allir orðnir svangir eftir langan og góðan dag

Konunni tókst að brenna ansi vel á öxlunum (þrátt fyrir 30 sólarvörnina)

Og sandalabrunaför ;o)